Lista de Reprodución Forum: novembro con bigotes

Novembro é xa todo un clásico na nosa Lista de Reprodución, e é que a causa pensamos que ben o merece. No mes de outono por excelencia chega o movemento Movember que bate récords de ano en ano. Movember é unha organización adicada aos problemas de saúde dos homes e  recada fondos para loitar contra o cancro de próstata, o cancro testicular e os problemas de saúde mental. O obxectivo é recaudar fondos e aumentar a concienciación sobre a saúde do home, explican dende a web de Movember. Á iniciativa tamén se poden sumar mulleres (Mo Sistas) que axuden aos seus compañeiros (Mo Bros) a deseñar o mostacho. Pero se algo está conseguindo Movember, é sensibilizar sobre os cancros de próstata e testículo.

Na Lista de Reprodución de Novembro facemos coma sempre o noso particular “movemento november” e seleccionamos música de homes teñan ou non bigotes.

movember-logo-2

Se cadra poucos saben que The Blues Brothers foi creado nas súas orixes como  un número cómico musical por John Belushi e Dan Aykroyd, para o programa de televisión Saturday Night Live. Ao principio o grupo que lles acompañaba era o do programa, pero de contado reuniron unha banda musical estable para o seu primeiro disco. O éxito dos Blues Brothers estendeuse máis aló da televisión, con diversas actuacións e un dobre platino para o seu disco Briefcase Full of Blues (1978), gravado en directo durante a súa actuación como teloneiros para un show de Steve Martin. E o salto á gran pantalla prodúcese o 20 de xuño de 1980 cando se estrea con enorme repercusión a película protagonizada polo dúo, Granujas a todo ritmo, un filme estraño, moi propio dos seus protagonistas, do seu director e da súa época. Sen embargo hoxe en día a película é lembrada e venerada por diversas razóns, en especial polo carisma de John Belushi, un dos seus protagonistas, e pola súa espectacular banda sonora. Entre outras cousas Granujas a todo ritmo, é un musical,e nel aparecen con papeis secundarios mitos como Aretha Franklin, Cab Calloway, James Brown, Ray Charles e John Lee Hooker.

Na lista non podía faltar o recén nomeado, e non exento de polémica, Premio Nobel de Literatura Bob Dylan. Durante case 50 anos Dylan, quen toma o nome artístico do poeta Dylan Thomas,mantívose xunto a James Brown como o músico americano máis influinte do rock and roll. Pero se algo caracteriza a Dylan é a creación dun estilo propio a partir da recuperación da música folk, á que engadiu letras cargadas de simbolismo e reivindicacións. Dylan foi así, deificado e denunciado por cada cambio nos seus intereses artísticos, mentras escolas completas de músicos tomaron as súas ideas e as súas letras volvéronse tan coñecidas que até o presidente Jimmi Carter as citou no seu discurso inaugural.

Os escoceses Franz Ferndinand, míticos da década dos anos 00’, tamén se suman á nosa particular causa. O seu dominio do ritmo e a excelente coordinación entre guitarrazos e golpes de batería situaronos á cabeza do revival post-punk. Ademáis a súa imaxe ao Dior Homme valeulles máis dunha portada nas revistas de moda. Pero se algo caracteria á banda é a súa identidade propia que conseguiron madurar ao longo dos seus traballos, e por suposto que fan coa súa música o que queren.

A selección complétase tamén con nomes da talla de Lenny Kravitz, Travis, Rod Stewart e tamén con artistas da terra coma Davide Salvado ou Emilio José a quen a crítica ás veces dubida entre calificalo como xenio ou como pirado.  Aquí vola deixamos ao completo para que desta volta lle botedes á música e á vida en xeral “un par de bigotes”. E lembrade que se estades interesados na causa podedes rexistrarvos e elixir de que xeito queredes colaborar. Para levar os traballos en préstamo agardámosvos na Biblioteca Forum

Tributo a Antonio Vega – El alpinista de los sueños, Blues Brothers – Made in America, Bosé – Papitwo, Catpeople – What’s the time Mr. Wolf?, Bob Dylan –  “Love And Theft”, Elefantes – Gracias, Emilio José – Chorando apréndese,  Estopa – Voces de Ultrarumba, Franz Ferdinand –  Franz Ferdinand, Iván Ferreiro  –   Canciones para el tiempo y la distancia, Quique González & los Detectives – Me mata si me necesitas, Jarabe de Palo – De vuelta y vuelta, Lenny Kravitz – Are you gonna go my way,  Javier Krahe – Cinturón negro de Karaoke, Leiva – Diciembre, José Mercé – Ruido,  Mumford & Sons  – Babel, Ramones – Greatest Hits, Raphael – Te llevo en el corazón, Revolver – Revolver, Rod Stewart – The complete great american songbook, Davide Salvado – Rústica, Joaquín Sabina – 19 Días y 500 Noches, Tachenko – Las jugadas imposibles, Yann Tiersen – Les Retrouvailles, Travis – The invisible man

Viaxando polas melodías do soul

“A música cura, ofrece unha posibilidade de redención. Trátase dunha das poucas cousas (que non sexa de índole química) que pode chegar aos últimos recunchos do noso corazón e a nosa mente e ter un efecto verdadeiramente positivo.”

James Rhodes, Instrumental.

Polo título do post pode semellar que estou baixo efectos psicotrópicos, pero non. Fai un par de semanas tiven a oportunidade, xunto con outras compañeiras das Bibliotecas Municipais, de facer unha viaxe que ben merece unhas liñas. A libraría Moito Conto e a banda de soul Black convidáronnos a a “escoitar cos ollos e ler co oído” nun evento moi especial. Collémonos da man de dúas musas eternamente emparelladas para gozar dun paseo pola mellor música negra: SOUL E LITERATURA. Un paseo no que as áreas de descanso eran libros, xa lidos ou que aínda están por ler, nos que a música é unha protagonista máis da historia.

books-horz

Podes atopar os mellores libros con banda sonora propia no Cascarilleiro, o catálogo en liña das Bibliotecas Municipais.

A voz de Iria Mejuto e a guitarra de Richi Rozas achegáronnos a temas que forman parte da banda sonora de moitos dos libros que lemos, que nos deixaron sons ademais de palabras nas nosas memorias literarias. Mergullámonos no ambiente dos clubes de Jazz dos anos 40 e 50 con Billie Holiday, o mítico cómic dos arxentinos Muñoz e Sampayo mentres soaba unha preciosa versión de Blue Moon. Un fragmento da impactante biografía do pianista James Rhodes, Instrumental, foi o estímulo para que Black xerase unha sensación máxica na sala: What a wonderful world.  Mitos do soul como Otis Redding, Ray Charles, Nina Simone, Amy Winehouse… alternando con Hornby, Murakami, Lorenzo Silva, Francisco Castro… Parágrafos e partituras cunha mensaxe común: a música como válvula de escape ante o sufrimento dun pobo oprimido. A droga que arrolaba as ilusións dos que soñaban coa igualdade racial. Savia vital.

Non penso pormenorizar en tódalas paradas que fixemos, a decisión de descubrir as marabillas desta viaxe é toda vosa. De seguro teredes a oportunidade, xa que este espectáculo didáctico está deseñado para itinerar por espazos de educación secundaria, centros culturais, bibliotecas… co obxectivo de poñer en valor a cultura negra, así como a relación entre música e literatura, a través dun coidado repertorio interpretado en directo. Unha proposta magnífica dunha formación mutante (o formato de Black varía de dúas persoas a nove) que aposta pola música soul, “esa música de voces negras que alimentan a alma e a sensibilidade e que, a día de hoxe, só podemos oír, na súa maioría, en vellas gravacións”.

Se mo permitides, finiquitarei a crónica cun recadiño para xs amigxs “blackies”: autodefinirse como “proxecto musical” é quedar curto. Ides moito máis alá. Foi un luxo participar na estrea desta iniciativa tan interesante, diferente e necesaria. Grazas por crear algo tan fermoso!

black

Iria Mejuto (voz), Richi Rozas (guitarra), Jorge Quesada (baixo), Anxo Seco (teclados), Adrián Seijas (batería), Wilson Ortega (trompeta), José García (saxo), Marian Ledesma e Lucía Veiga (coros) son os nove músicos que integran Black no seu formato BigStage.