A Biblioteca de Estudos Locais reúne para o seu xa tradicional Concerto de Nadal a un grupo que fai tempo que non escoitamos en directo: os coruñeses Nouvelle Cuisine.
Nouvelle Cuisine, grupo pop independente é un dos grandes tesouros do pop feito en Galicia. A banda nace no 2001 con David Miranda (guitarra e voz), Javier Garrido (guitarra e voz), Carlos Lens (batería), Gonzalo Diz-Lois (baixo) e Jorge Martínez (teclados). Comezan a labrar un interesante camiño a base de maquetas autoeditadas e no ano 2007 lanzan o seu primeiro traballo de longa duración “Autodictado” (Nouvelle Cuisine, 2007). Un ano despois chega “De Memoria” (Nouvelle Cuisine, 2008), con Edu Poch no baixo a partir de entón. En 2010, David Miranda pasa a colaborar esporádicamente co grupo para centrarse no seu traballo en solitario The Cripple and The Tramp. En decembro do 2012 Nouvelle Cuisine racha con dous anos de silencio para volver co EP “Mientras Tanto (Colección Otoño / Invierno)” (Nouvelle Cuisine, 2012).
Entre os méritos que contan na súa colleita, os coruñeses foron grupo revelación, maqueta do ano, disco votado entre os mellores de 2007 en Galicia e soando tanto no programa Discogrande de Radio 3 coma en programas locais. Tocaron con grupos tan recoñecidos coma Dorian, La Habitación Roja, Tachenko etc., en festivais coma o Festival do Norte, Primavera Sound e Paredes de Coura. Pero se algo os caracteriza é que son un grupo de directo que fai notar un especial coidado no son e nos matices das composicións.
Tal e como se definen eles mesmos, Nouvelle Cuisine:
é un grupo que se inspira no cotián e intenta darlle un tratamento que se escape do obvio
Dende Bibliosons tivemos a oportunidade de falar un anaquiño con David Miranda (guitarra e voz) e que agora está metido de cheo no seu novo proxecto DEVALO.
B. Antes de nada, a pregunta é case obrigada, canto tempo hai que non vos xuntabades para tocar como “Nouvelle Cuisine” e que supón este concerto para vós?
D. A última vez foi en decembro de 2018, grazas a unha invitación da Barbería, un dos nosos locais favoritos da Coruña. Como naquela ocasión, o concerto na Biblioteca de Estudos Locais deste ano é unha oportunidade para volver desfrutar da música entre amigos, xa que a nosa amizade vai moito máis alá do grupo, e de rememorar algunhas das nosas cancións nun formato algo diferente. Aínda que non temos unha actividade estable, cando nos invitan soemos aceptar porque desfrutamos moito de tocar xuntos de novo.
o concerto na Biblioteca de Estudos Locais deste ano é unha oportunidade para volver desfrutar da música entre amigos, xa que a nosa amizade vai moito máis alá do grupo, e de rememorar algunhas das nosas cancións nun formato algo diferente.
B. Dende o comezo de Nouvelle Cuisine aló polo 2001 até o de agora pasaron moitos anos e tamén moitos acontecementos, que destacarías da túa evolución no mundo da música?
D. Desde o 2010 deixei de participar con continuidade en Nouvelle Cuisine porque se me fixo complicado debido á miña marcha a Gales, malia que aínda estiven uns cinco anos facendo todo o posible para estar nos concertos, nas gravacións, etc. Desde entón, fun buscando diferentes camiños para explorar as miñas inquedanzas musicais, coma o proxecto de neofolk en inglés The Cripple and the Tramp, e colaboracións coas poetas María do Cebreiro e Lorena Souto. Ademais do valor que teñen en si, esas experiencias tamén me serviron para desenvolverme non só como compositor, senón tamén para aprender a gravar mellor desde a miña propia casa. E así foi como cheguei a DEVALO, o proxecto co que estou agora, e co que tiven a sorte de sacar xa dous discos con Ferror Records. En certo modo, DEVALO foi tamén unha recuperación de influencias da época de Nouvelle Cuisine, mais cun tratamento diferente, ao ser un proxecto persoal.
B. Dicía antes que pasou tempo pero tamén que a sociedade evolucionou e en non todos os aspectos para mellor, moitas veces podemos incluso deixarnos levar por un sentimento de pesimismo. Algo diso hai no teu disco anterior “Luz/Sombra”. Que mensaxe pretendías transmitir?
D. Totalmente. Penso que vivimos xa desde fai máis dunha década instalados nunha crise continua. Non é que antes as cousas fosen perfectas nin moito menos, pero penso que a sensación de crise persoal e social se agudizou. Nese sentido, “Luz/Sombra” nace da evocación de diferentes momentos de crise persoal, mais tamén coa intención de que as cancións non se queden aí, senón que poidan resoar nas persoas que se acheguen a elas. E ao mesmo tempo, a luz loita coa sombra para saír dese sentimento de escuridade.
B. Tanto anteriormente en Nouvelle Cuisine coma agora na túa etapa con Devalo, dirías que os temas reflexan experiencias persoais ou máis ben temas universais? Porque emocións transmiten moitas.
Alégrame moito que sintas que transmiten emocións! Porque de feito esa foi sempre a intención principal das miñas cancións. Non son un compositor moi narrativo, non adoito contar historias, que por outra parte é algo que me gusta moito noutros artistas. Mais eu son máis de evocar sentimentos, que si que adoitan xurdir de experiencias persoais, mais non teñen a intención de contar a miña vida, senón de conectar con outras persoas a través desas emocións que busco transmitir.
B. O novo disco “Azul vindeiro” verá a luz a próxima primavera e xa podemos gozar dun adianto “Zombies en Londres” no que seguimos apreciando unhas melodías marabillosas, potentes, melancólicas e que crean unha atmosfera envolvente. Os demais temas van nesa liña? Avánzanos algo do que imos atopar.
D. Si, por aí irá tamén o resto do disco, aínda que o ton das cancións é variado. Hainas tamén máis alegres e festeiras, como o primeiro sinxelo que saquei o verán pasado, “Rachí”, e outras máis introspectivas. Sempre me custa falar dos meus discos, así que estou con moitas ganas de que saia para coñecer ás reaccións da xente. Aí é cando as cancións realmente toman vida, na escoita, máis alá do que eu pretendese facer.
B. Os discos con Devalo están escritos íntegramente en galego. Que te levou a dar ese paso e máis vivindo fóra de Galiza?
D. Aínda que eu fun educado sobre todo en castelán, a miña familia vén de entornos galegofalantes, pero tardei en escribir cancións en galego. Tiven unha experiencia marabillosa adaptando poemas de María do Cebreiro, para un disco que sacamos xuntas no 2011. Sentinme tan ben cantando en galego que repetín con Lorena Souto anos despois, e cando me puxen a compoñer para DEVALO, xa nin pensei facelo noutro idioma. Non pecho a porta a escribir noutras linguas, mais si que teño claro que a vía principal de expresión para as miñas cancións vai seguir sendo o galego.
Non pecho a porta a escribir noutras linguas, mais si que teño claro que a vía principal de expresión para as miñas cancións vai seguir sendo o galego.
B. E xa para rematar, despois de tantos anos facendo música, que papel dirías que ten a música na túa vida?
D. Penso que se non hai música na miña vida, realmente non é vida. De feito pasei hai anos un período no que case non collín un instrumento, como se iso xa fose algo do pasado para min, e foi un momento moi escuro, no que non era eu mesmo. Os primeiros recordos que teño de neno son de feito cantando e mesmo inventando cancións. A música é para min unha necesidade vital.
Moitas grazas polo teu tempo David e agardamos impacientes a saída do disco. Namentras vémonos, a cita é o vindeiro venres 22 de decembro ás 19 h. na Biblioteca de Estudos Locais.
Bibliosons 