Lista Reprodución Forum: música galega para o mes de xullo

No mes de xullo celebramos o Día Nacional de Galicia, a nosa festa oficial. Así que, proveitando a magnitude do evento quixemos elaborar unha Lista de Reprodución á altura, con música feita no país e por artistas galegos. Porque se os galegos podemos andar coa cabeza ben erguida por moitos motivos, por suposto a música é un deles.

santiago

Esta non pretende ser unha lista exhaustiva nin tampouco un glosario porque, entre outras cousas, o noso cometido limítase ao proceso de selección de 26 traballos discográficos e polo tanto moitos dos artistas quedaríannos fóra. Do que se trata é de facer un percorrido xeral pasando pola música folk e tradicional de raíz con grupos coma Luar na Lubre ou Rosa Cedrón ata chegar aos xéneros máis novidosos que se están dando no panorama actual. Incluimos nomes como o da gran Guadi Galego, unha das artistas máis relevantes da escena musical en Galicia. Guadi debutou como vocalista con  Berrogüetto (Viaxe por Urticaria, 1999) e pasou por formacións como Nordestinas, Espido e aCadacanto. Sen dúbida o éxito rotundo aclamado por crítica e público chegoulle da man do seu segundo e último traballo en solitario Lúas de outubro e agosto co que a cantante e compositora de Cedeira se presenta cun son e unha expresión artística moito máis madura e arriscada.

Seguindo con esa estirpe podemos falar de Alba María, unha moza de tan só dezanove anos filla da emigración galega e que acaba de presentar o seu primeiro traballo “Ainda” cuxa edición correu a cargo de aCentral Folque e que está en pleno auxe.

Na liña tradicional tamén podemos incluir a Nelson Quinteiro, cantante, actor, bailarín, guionista e director de escena que despois dun proxecto de crowdfunding a principios do 2013 entra en fase de gravación do disco Orquesta Gharbo!. Acompañado de músicos da talla de Fran Castro, Pulpiño Viascón ou Silvia Penide conformaron un disco de música tradicional galega cunha che de influencias, sonoridades pop, tango e mesmo música trovadoresca.

Nada que ver teñen os Dios ke te crew (DKTC), grupo de hip hop da vila coruñesa de Ordes formado en 2003. Posteriormente formaron tamén un grupo de graffiti, breakdance, DJs e rap. Todos estes aspectos do hip hop únense nas presentacións en directo do grupo, onde é común presenciar pezas de pintura e graffiti no fondo do escenario e bailar breakdance, mentres o grupo musical interpreta as súas cancións. “Humanose” é o seu segundo traballo publicado no 2011.

E para rematar con sons que tiran máis polo pop e indie falamos dos xa desaparecidos Nadadora, o de sobras coñecido por todos Iván Ferreiro quen durante trece anos foi o cantante e líder do grupo de pop-rock Los Piratas, os coruñeses Triángulo de Amor Bizarro que non fan máis que colleitar éxitos ou dos Nouvelle Cuisine que levan máis de 12 años facendo cancións, pasando do pop guitarreiro á electrónica máis refinada con paradas na música popular.

Aquí vos deixamos a lista ao completo para que lle botedes unha escoita que de seguro merece a pena. E se queredes desfrutar dos traballos seleccionados ao completo non esquezas pasarte pola Biblioteca Forum e levalos en préstamo!

Aíd – Rapoemas, Alba María – Aínda, Rosa Cedrón – Entre dous mares, Dios Ke te crew – Humanose, Iván Ferreiro – Confesiones de un artista de mierda, Guadi/Guillermo – Espido, Guadi Galego – Lúas de outubro e agosto, The Homens – Tres, Lamatumbá – Paraugas universal, Lovely Luna – Chan y Eng, Luar Na Lubre – Torre de Breoghán, Marful – Marful, Nadadora – Luz, oscuridad, luz, Nouvelle Cuisine  – De memoria, O sonoro maxín – A onda sonora (chega do interior), Amancio Prada – Trovadores, místicos y románticos, Nelson Quinteiro – Orquesta Gharbo!, Niño y Pistola – There’s a man with a gun over there, Novedades Carminha – “Juventud infinita”, Os Resentidos – Fai un sol de carallo, Rústica – Rústica, Ruxe Ruxe – A terra dos comentos, Som do galpóm – … Em terrä de ninguëm, Stereotipos – Stereotipos, Triángulo de Amor Bizarro – #Año Santo, Zënzar  – Vaise armar

Lista de Reprodución Forum: concertos para o mes de xuño

En xuño contase co bo tempo case por descontado, comeza o verán e os festivais tocan o seu punto álxido, así que na Lista de Reprodución facemos unha pequena posta a punto.

festival

 O máis próximo é o Contemporánea que se celebra nunha doble cita: en Badaxoz o 5 e o 6 de xuño conmemorando a súa vixésima edición, e en Alburquerque, o 24 e 25 de xullo, con Pet Shop Boys, Vetusta Morla, Vitalic, Dover, Supersubmarina, DorianXoel López, Los Enemigos, La Habitación Roja e ata un total de 43 formacións. Pet Shop Boys será a primeira cabeza de cartel internacional na historia do festival. A banda que estará este ano na edición de Alburquerque como grupo revelación será a coruñesa Sensacional.

18 anos de existencia son os que cumpre xa Territorio Sevilla. Un festival que se foi adapatando cos tempos e que permite desfrutar nun entorno único e histórico, o centro da cidade, diferentes estilos musicais. Este ano serán 22 (11 grupos por día de Festival) as diferentes propostas que integrarán o ecléctico cartel do festival dende estilos tan diversos como o rock, o pop, a electrónica, o hip-hop ou o reggae da man de artistas como Ilegales, Calle 13, El Chojín, Macaco ou Dorian entre outros. A cita, os días 12 e 13 de xuño.

O próximo 20 de xuño, coincidindo coas celebracións do Día Europeo da Música, terá lugar no Matadero Madrid a primeira edición do Mat Mad, un festival que pretende converter este centro de creación contemporánea no epicentro das actividades de celebración de tan sinalada data. Entre as actividades que incluirá Mat Mad destacan os concertos de Los Enemigos, Ilegales, Corizonas, Kiko Veneno, Jero Romero, Anxo Stanich ou Smile, ademais dos concertos das escolas de música da cidade de Madrid, así como máster classes de profesores, actividades específicas para nenos etc.

A lista de festivais continúa: Festival de Les Arts (Valencia), Tres Sesenta Festival, Artenou (Barcelona), Barcelona Metal Fes (Barcelona), Neox Rocks Festival (Madrid), Azkena Rock Festival (Mendizabala) e moitos outros. Coma sempre aquí vos deixamos unha escolma de moitos dos grupos que pasarán polos seus escenarios. E para os que non poidades ir de festival recordade que os discos están dispoñibles na biblioteca Forum para que leves en préstamo, consulta a súa dispoñibilidade no catálogo.

Angelus Apatrida – The call, Anni B Sweet – Ridicolous Games, Ariel Rot – Ahora piden tu cabeza, Arizona Baby – Secret fires, Bigott – Fin, Death Cab For Cutie – The Collection, Dorian – La velocidad del vacío, Eladio y Los Seres Queridos – Orden invisible, Los Enemigos – Hasta el lunes Foo Fighters – One by one, Ilegales – El día que cumplimos 20 años, Luar na Lubre  – Hai un paraiso, Leiva – Pólvora, León Benavente – León Benavente, Xoel López – Atlántico, Macaco – El murmullo del fuego, Maná – Unplugged, Mumford & Sons – Babel , Pablo Alborán – Tanto, Pet Shop Boys – Fundamental, Second – Fracciones de un segundo, Siniestro Total – Trabajar para el enemigo, Triángulo de Amor Bizarro – Victoria Mística, Nacho Vegas – Resituación, Kiko Veneno – Sensación térmicaVetusta Morla  – Un día en el mundo

Los crooners: Elvis Costello (segunda parte)

Ya entrados los 80 Elvis Costello publica el sobresaliente y enérgico Get Happy, un disco de resonancia soul y R&B.

Elvis Costello <> Spectacle: Elvis Costello With...

En 1981 Costello publicaría dos Lps, entre ellos el excelente Trust, que contenía su habitual eclecticismo sónico con predominio pop, dominando los surcos del álbum en temas como You’ll never be a man, Pretty words, New lace sleeves, Clubland, Watch your step o From a whisper to a scream, canción en la que Costello hacía un dueto con Glenn Tilbrook, el miembro de Squeeze. El álbum llegó al puesto 6 en el Reino Unido y al 24 en los Estados Unidos.

El ingeniero de los Beatles, Geoff Emerick, sería el encargado de producir Imperial Bedroom (1982), disco con el que Elvis Costello retornaba a su faceta más pop con cortes como Beyond belief, You little fool o Man out of time, y a el empleo de tempos más sosegados en sus primeros trabajos, y arreglos mucho más sofisticados y derivados del pop tradicional y el jazz, recordando en sus cortes tanto a Ira y George Gershwin como a  Burt Bacharach o a Cole Porter. Esta dirección, alabada por unos, denostada por otros, sería la que dominaría muchas de sus siguientes composiciones. El álbum llegó el número 6 en las listas de ventas inglesas y al 31 en los Estados Unidos.

 El año 1983, se inicia con el albúm Punch the clock, con Shilpbuilding o Everyday I write the book, fue un álbum producido por Clive Langer y Alan Winstanley, quienes habían producido con anterioridad a Madness. Quizá por su sonido popero contextual alcanzó lo más alto de las listas británicas.

Las raíces folk y country de su primerísima etapa pub-rock, cuando aún actuaba en los clubs bajo el nombre de D.P. Costello y con Flip City, fueron reencontradas en  King of America (1986), un buen disco de predominio acústico. El mismo año de la aparición de King of America Costello se casó con la bajista de The Pogues, Cait O’Riordan. Tres años después, firma un contrato con la discográfica Warner Bros, y lanza el álbum Spike. La canción Veronica, co-producida junto a Paul McCartney le proporcionó su mayor éxito en Estados Unidos.

Ya en los años 90 produce y compone con Richard Harvey, la música para la miniserie G.H.B. Esta colaboración le otorgó el premio BAFTA, a la “Mejor música para un serie de TV”. Son conocidas sus incursiones en la música clásica, como es el caso de la obra Juliette Letters, y en el que todo el acompañamiento instrumental es proporcionado por The Brodsky String Quartet. 

En el 97 Costello colabora con Burt Bacharach en la canción God give me strength, para la película “Grace of my heart”. Tambien graban una nueva versión de la canción de Bacharach I´ll never fall in love again para la película “Austin Powers: the spy who shagged me”, apareciendo ambos tocando en vivo en el film.

En 1999 vuelve a trabajar en una banda sonora, esta vez una versión de la canción She de Charles Aznavour, para le película “Notting Hill”. Este mismo año,  participa en el multitudinario festival de Woodstock, dando un emotivo show en ese caótico festival.

Ya en el 2003 y junto a Bruce Springsteen, Steve Van Zandt, y Dave Grohl tocan la canción London Callling de The Clash, en la 45 edición de los premios Grammy.  Elvis Costello se casa con Diana Krall en diciembre de 2003. En el 2004, la canción Scarlet Tide, co-escrita por Costello y T-Bone Burnett para el film Cold Mountain, es nominado por la Academia de los Oscars; esa misma noche la interpreta junto a Alison Krauss.

Il Sogno, es el álbum 20 de estudio de Elvis Costello, publicado por la Deustche Grammophon. Es realizado por la Orquesta Sinfónica de Londres, dirigida por Michael Tilson Thomas y grabado en los estudios londinenses de Abbey Road. Alcanzó el número 1 en la lista de álbumes de música clásica de Billboard.

En los últimos años, Costello está experimentando nuevamente un auge en su creatividad, demostrada en su álbum National Ransom (2010), y en sus colaboraciones con diversos músicos.

En 2009, en el plató del mítico show de Jimmy Fallon de la televisión estadounidense, tuvo lugar una de las conjunciones musicales más épicas de los últimos años: el padrino de la new wave Elvis Costello y la banda de hip-hop de Philadelphia The Roots se subieron al escenario para interpretar juntos un par de temas entre los que se incluía I Don’t Want To Go To Jersey.

Tras ese primer encontronazo empezó a fraguarse una colaboración que ha ido tomando forma hasta convertirse en un álbum completo, Wise Up Ghost (2013), once temas en los que el ritmo de los Roots, su saber hacer rítmico y su sonido entre el hip-hop más actual y su conocimiento de sus raíces, se mezcla con la voz, el rock y el descaro entre el punk y el power pop del señor Costello en temas como Walk Us Uptown, que ya daba un aperitivo del disco y presentaba temas originales del nuevo grupo.

En el Catálogo de las Bibliotecas Municipales puedes consultar la disponibilidad de mucha de su discografía:

  • North 
  • My flame burns blue 
  • This years model 
  • Extreme honey
  • My aim is true
  • National ransom
  • Imperial bedroom

En nuestra próxima cita hablaremos de la éxitosa y extensa carrera de otro gran músico,  Tom Jones

 

Un poeta do combate

Pablo Hasél (1988) chamábase Pablo Rivadulla. Hai tempo deso. Pablo Hasél gostaba do rap, e segue a gostar del. E quizais que por eso é que fíxose coñecido, con 30 demos, colaboracións a esgalla e un canal de youtube no que non deixa de subir cancións inéditas, Hasél ten un repertorio que mete medo. Socialista confeso, directo nas súas letras e tratando temas personales, sociales e políticos, moi políticos, tanto que chegan a proer non só na escena rapera que o ten calificado de panfletario, mais tamén fora do mundo musical, sendo detido e investigado en 2011 por falar de temas políticos nas súas letras.

Influenciado por moitos cantautores e estilos musicales, desde a lírica de Silvio Rodríguez á agresividade do black metal no que fala nalgún tema, Pablo Hasél, en esencia, é un poeta. Ata o de agora leva escritos varios libros: Derritiendo icebergs, en solitario; e Veinte poemas de odio y dos corazones descuartizadosDos canallas a sueldo en la Habana e Con la solidaridad por bandera, xunto co poeta astorgano Aitor Cuervo. Se algo caracteriza á producción de Pablo Hasél é a súa libre difusión, podedes escoitar toda a súa música e podedes ler toda a súa obra poética na rede, sen maís dificultade que buscala.

Pero no fondo, todo este post non é para outra cousa que anunciar a visita de Pablo Hasél á Coruña este sábado 24 de Agosto, neste caso para disfrutar da súa lírica poética no bar Faluya. Bibliosons avisa…logo non nos chamedes traidorxs!

RECITAL POÉTICO PABLO HASEL