Falar dos pasados anos 60 é falar dunha década máxica que representou unha verdadeira revolución en moitos sectores da sociedade. Foron tempos rupturistas, nos que toda unha xeración deuse conta de que as regras vixentes eran obsoletas e demasiado restritivas. Urxía unha revolución para seguir o seu camiño con liberdade segundo as súas propias normas.
Non é de estrañar que a música destes anos represente tamén un punto e aparte co panorama musical anterior. Máis alá da estética dos artistas, se por algo se caracterizou foi polo compromiso social: as letras convertéronse nun arma de denuncia política; as cancións reclamaban dereitos civís básicos e protestaban contra os gobernos imperantes
Non debemos esquecer que foi en 1968 cando estudantes de todo o mundo uniron forzas para marchar case simultaneamente co obxectivo de derrubar unha sociedade que definían como hipócrita e defensora de falsos valores. Neste panorama xestáronse músicos como Bob Dylan, Joan Baez, Jimi Hendrix, The Doors… Falar destes artistas, así como dos Beatles, Rolling Stones, The Who, Janis Joplin e outros tantos “influencers” de culto, sería redundante (todxs temos claro que o seu legado traspasa xeracións).
Obrigada mención merece o movemento hippie, cuxas manifestacións e estilo de vida deixaron unha pegada indeleble na nosa cultura. Quen viviu aquela época lembrará o mega concerto de Woodstock do verán de 1969, onde se deron cita algúns dos cantantes e grupos máis emblemáticos do momento. Tres días de paz e música que marcaron un antes e un despois na historia da sociedade moderna.
Cartel oficial do lexendario Festival
No pasado BBencontro da Biblioteca Ágora quixemos render unha pequena homenaxe a esta produ
tiva década. Plantexamos unha xornada na que, baixo o título de “All you need is love”, tomamos como eixe de traballo a afectividade e as emocións dxs pequenxs.
Collemos pinceladiñas de todo o citado ata agora: unha estética hippie, positivismo a moreas e unha banda sonora deluxe: no primeiro conto da sesión empregamos unha versión instrumental do “You never can tell” de Chuck Berry (os fans de Pulp Fiction ben saben do que falamos), para continuar cunha adaptación a piano da archicoñecida “All you need is love” dos Beatles.
Rematada a “posta en escea”, xs bebés tiveron o seu momento exploración libre dos recursos de lectura, no que mantivemos como música de fondo temas tan míticos como Mercedes Benz, Sugar, sugar, Like a Rolling Stone, California dreamin… A estimulación musical foi clave para captar a atención de pequenxs e maiores (hai sons inmortais que non entenden de idades).
Remataremos este “repasiño sesenteiro” lembrando outra música que é recoñecida, pero sempre relegada a un segundo plano cando falamos desta época. Ás veces esquécese que nos 60 brilou a música de Motown, un selo discográfico de Detroit que tivo unha lista de artistas incomparable: Marvin Gaye, The Supremes, The Temptations, Stevie Wonder, Martha & the Vandellas, The Jackson five, Smokey Robinson… Vese complicado que nas actuais corporacións da industria musical volva a repetirse algo semellante tanto en cantidade coma en calidade de nomes. Para ser xust@s e non discriminalos, xa estamos deseñando un próximo BBencontro con “moito rollo” nos que empregar estes ritmos.
Sabendo todo isto, estaremos máis que convencidos de que os 60 foron unha das etapas máis frutíferas da historia da música. Pero… ¿qué pasa? ¿Daquelas non se facía mala música? ¿A crise chegou co reguetón? A socioloxía proporciona un argumento para esta cuestión: o chamado efecto Cherry Picking ou colleita de cereixas: nunha plantación de cereixas, hainas de todo tipo, pero se cultivamos imos tomar só as que teñen un mellor aspecto. Se levamos unha canastra de cereixas a un amigo, este podería crer que tódalas cereixas do noso campo son así, cando en realidade fixemos un importante filtro.
Velaí o sesgo. Cando escoitamos música “de antes”, non estamos a escoitar a radio desa época, nin unha mostra aleatoria do que soaba. Escoitamos as nosas bandas favoritas e compilados dos mellores temas do momento. Isto é un filtro que tal vez represente unhas cantas cancións por cada ano desa época. Resumindo: antes tamén se facía mala música, só que non a recordamos.
Bibliosons 