Live On Litium: el medio es el mensaje

Logo-litium-negroTodo el mundo lo sabe: el vídeo mató a la estrella de la radio. Claro que eso fue hace una eternidad, en la interminable era antes de Internet. Ahora las estrellas están en Youtube, por descontado. Porque en realidad las estrellas no se destruyen, solo se transforman. Son transformistas, de siempre. Y, en consonancia con ello, los nuevos tiempos han traído nuevas e insospechadas mezclas y fusiones de vídeo y radio gracias a la red.

En este sentido, el papel que antes llevaban a cabo los antidiluvianos medios alternativos preinternet (radios universitarias o piratas, fanzines, etc.) lo han pasado a desempeñar ahora, en buena medida, distintas plataformas musicales online con sus correspondientes canales de vídeos en Youtube, algunas de ellas precisamente vinculadas aún, o creadas a partir de, radios públicas alternativas, sobre todo en EE UU con las célebres y potentes KEXP o KCRW, por ejemplo. Cada vez son más los canales musicales independientes de todo tipo que proliferan en Youtube, vinculados o no a sitios web, que ofrecen actuaciones musicales de calidad en directo en múltiples contextos y que constituyen auténticos tesoros de la difusión musical. Una lista exhaustiva sería interminable, así que valgan como muestra unas cuantas referencias destacables: los maravillosos acústicos de WatchListenTell, los takeawayshows de la Blogothèque (ver abajo la mítica actuación de Arcade Fire en un ascensor) o el globalizadísimo BalconyTV.

Algunos de estos canales están enfocados prácticamente en exclusiva hacia grupos noveles, mientras que otros se centran más en bandas consagradas, aunque también los hay que combinan actuaciones tanto de unos como de otros. Algunos graban las actuaciones al aire libre, en la ciudad o en plena naturaleza, mientras que otros lo hacen en estudios de música. En fin, la diversidad es infinita.

Lo importante es que todos ellos ofrecen un espacio en el que los músicos, bandas y solistas, pueden mostrar su música en directo evitando los medios tradicionales y convencionales de difusión, TV y radio principalmente, sometidas progresivamente a la férrea hegemonía de lo ultracomercial y lo hiperestandarizado y en donde, con escasísimas y honrosas excepciones, ha desaparecido prácticamente cualquier atisbo de espontaneidad, vitalidad y creatividad musical. De nuevo, gracias a estos canales, el vínculo entre artista y público vuelve a ser directo y no mediatizado por la industria. Internet al rescate!!

Todo este preámbulo digresivo viene a cuento – a lo que vamos- de Live On Litium, una plataforma online audiovisual de estas características hecha desde Galicia, desde Pontevedra, en concreto. Efectivamente, tanto en su web como en su canal de Youtube se pueden ver vídeos de actuaciones en directo (ver abajo la actuación del grupo vigués de rock progresivo Cró!) y entrevistas grabadas en su propio estudio de grabación muy en la línea de los canales que mencionábamos antes tipo KEXP o KCRW. La mayoría de las actuaciones, aunque no todas, son de grupos gallegos, y la diversidad de estilos musicales es la nota predominante. El medio es ideal para que los grupos den a conocer su potencial en un formato fresco y de calidad, tanto en cuanto a imagen como a sonido, preservando la integridad de su música sin verse obligados a hacer ningún tipo de concesiones.

En definitiva, es un gusto que Galicia se sume a este gran fenómeno global de difusión alternativa de la música con iniciativas como Live On Litium, de la que nos declaramos fans. ¿Conoces alguna otra similar?

Los Beatles en Monte Alto

La música de una cultura está estrechamente relacionada con otros aspectos de la cultura, como la organización económica, el desarrollo técnico, la actitud de los compositores y su relación con los oyentes, las ideas estéticas más generalizadas de cada comunidad y la visión acerca de la función del arte en la sociedad, así como las variantes biográficas de cada autor.

La Biblioteca Municipal de Monte Alto contará hasta mediados del mes de febrero con una muestra en la que se homenajea al cuarteto inglés referencia por excelencia del pop-rock internacional, Los Beatles. Es precisamente en este año cuando se cumplen  50 años de publicación del primer disco, Please Please Me, trabajo que marcó un antes y un después en la historia de la música. Estuvo 30 semanas en la cima.

Donde hay música no puede haber cosa mala

                                                Miguel De Cervantes Saavedra

Catorce canciones, entre ellas, temas imborrables como Twist And Shout o  P.S. I Love You componen el álbum debut del cuarteto de Liverpool que dio origen a la Beatlemanía y cambió las vidas de John LennonPaul McCartneyGeorge Harrison y Ringo Starr. La salida comercial de Please Please Me siguió los éxitos del sencillo homónimo y de Love Me Do, que los “Fabulosos Cuatro” interpretaban en directo en el mítico local The Cavern de su ciudad natal, Liverpool.


En la muestra homenaje a Los Beatles podéis encontrar una selección de sus discos más destacados y los mejores recopilatorios. Además, estará disponible una parte del fondo bibliográfico de música, monográficos que nos permitirán ir descubriendo aspectos más desconocidos de su carrera y sus vidas.

Libro de la asistenta gallega de John Lennon  en casa de john lenon

Entre los materiales: biografías, incluido el homenaje de Martin Scorsese a George Harrison, libros que nos hablan sobre su influencia en la historia de la música. Dentro de las curiosidades, podéis ver y llevar un libro plagado de fotografías personales escrito por Rosaura, la asistenta gallega de John Lennon durante 4 años en Nueva York, En casa de John Lennon

the beatles monte alto montaje

Entre los materiales disponibles en la Biblioteca Municipal de Monte Alto sobre Los Beatles, se encuentran entre otros:

  • A hard day’s night [Grabación Sonora]
  • Abbey Road [Grabación Sonora]
  • Beatles for sale [Grabación Sonora]
  • Help! [Grabación Sonora]
  • Let it be [Grabación Sonora]
  • Love [Grabación Sonora]
  • Past masters[Grabación Sonora]   …….

Consulta la disponibilidad de estos y otros materiales a través del Catálogo de Bibliotecas Municipales de A Coruña.

catálogo

Nelson Quinteiro lanza o seu primeiro disco. Orquesta Gharbo!

thumb_200_nelson_quinteiro_orquesta_gharboNelson Quinteiro (Cangas do Morrazo, 1979) é actor, director de escena, bailarín e cantante que vive no coruñés barrio de Montealto dende vai máis de 10 anos.

Arrastra unha interesante carreira como director de teatro, sobre todo no eido do cabaré, creando o Festival Galego de Cabaré. Tamén dirixiu diferentes montaxes de cabaré e teatro de rúa coa Compañía Femme FataleCabaré3.

Podedes atopar material gráfico deste festival na Biblioteca de Estudos Locais da Coruña

No ano 2012 leva adiante a producción musical e artística do espectáculo GHARBO! en co-producción co Centro Coreográfico Galego, ao lado de varios dos músicos e bailaríns máis recoñecidos dentro da música e da danza tradicional galega Gharbo!.  Trátase dunha montaxe multidisplinar e anovadora, na que a tradición galega convive con formas musicais e de movemento contemporáneas.

Precisamente é a partir do seu traballo no espectáculo Gharbo! e noutros proxectos musicais, que Nelson Quinteiro lanza o seu primeiro disco. Orquesta Gharbo!  Disco que chega da man de Inquedanzas sonoras con nove temas nos que se atopa unha mestura de “tangos, muñeiras e pasodobles con alalás e con jotas”, segundo explica a discográfica, sen esquecer toques pop e mesmo bravú. Reinterpretacións coloridas da tradición que contan con colaboracións a cargo de Pulpiño Viascón, Silvia Penide, Diego Ameixeiras, Alex Lorenzo e o coro de homes “Os estalotes”.

O álbum, que se financiou parcialmente mediante unha campaña de crowdfunding foi gravado nos estudios da Fundación Autor SGAE de Santiago de Compostela.

A presentación oficial deste traballo será no Teatro Colón da Coruña o vindeiro 7 de febreiro. Aqui vos deixamos un adianto

.

Das Kapital, Triángulo de Amor Bizarro e Disco Las Palmeras! na lista do mellor de 2013 da Rockdelux

triangulo_de_amor_bizarro_aaron_arnan_sd

Como é habitual, a Rockdelux de xaneiro realiza análise do ano rematado e presenta as xa clásicas -e polémicas, nalgúns casos- listas do que os seus colaboradores consideran os mellores discos, cancións, videoclips, películas, … dos últimos doce meses.

Para o que nos interesa, a nova neste caso é a presenza de tres bandas galegas entre os escollidos como 50 mellores discos estatais: os boirenses Triángulo de Amor Bizarro como segundo mellor disco do ano (“Victoria mística”, Mushroom Pillow, 2013), os composteláns Das Kapital (“Grecia”, Discos da Máquina, 2013) no posto 12 e o trío de Sarria Disco Las Palmeras! (“Ultra”, Matapadre, 2013) no 42. Lonxe queda xa a escolla, no 1990, de mellor disco do ano para Os Resentidos (“Jei”, Dro-Gasa), mais neste tempo tivemos ocasión de ver aparecer tamén nas listaxes outras bandas e artistas como Ápeiron, Emilio José, Catpeople, Manos de Topo, Nadadora,

Da listaxe dedúcense, na miña opinión, algunhas cuestións de interese. A primeira, a existencia en Galiza dunha escena noise e derivados cada día máis nutrida e vigorosa (Triángulo de Amor Bizarro, Franc3s, Mequetrefe, Disco Las Palmeras!, Colectivo Oruga, …) e xa referencial no conxunto do Estado. A segunda, a boa saúde da música en galego, con propostas como Das Kapital, Ataque EscampeMalandrómeda / Fluzo ou Caxade que, na nosa opinión, resultan do máis interesante que se está a facer neste intre no conxunto da Península. A terceira, a incapacidade que novamente mostra a Rockdelux para se saír da mirada dos centros da produción musical (Madrid, Barcelona) e para atender escenas como a galega (pensemos tamén no Galician Bizarre –Novedades Carminha, Metralletas Lecheras, Carrero Bianco, Fantasmage…- ) dun xeito equilibrado a como fai coa desas cidades.

Sexa como for, o que nos debe interesar é a posta en valor da música feita desde aquí, e a enorme capacidade creativa que ferve nas nosas vilas e cidades a nivel musical. O feito de aparecen algunhas delas en listaxes estatais como as da Rockdelux, a Mondosonoro e outras semellantes non fai máis que confirmar o que resulta evidente se atendermos ao talento que os traballos dos últimos anos veñen mostrando.

 

 

 

 

 

 

Mark Forster: pop-rock alemán

Buceando por la red para ver lo que se está cociendo en el panorama europea musical, me he encontrado con un músico-compositor alemán, Mark Forster que me ha dejado muy buenas vibraciones y que está pegando fuerte en su país. Su música es como una “infusión” de danza melódica con pop-rock e indie.

Mark Forster nacido el 11 de enero de 1984, en Born (Alemania). Pianista de Kurt Krömer  antes de que firmara con Four Music y comenzará su carrera en solitario para debutar con su primer álbum en 2012.

Os dejo algunas canciones:

Auf dem Weg

Zu Dir (Weit Weg)

Colabora con el rapero Sido Feat, antiguo representante del gangsta-rap, en su último trabajo, “Einer dieser Steine” (Una de estas piedras)

Que os parece??  Lo conocíais??

César de Centi en concerto

La Luz de los Gigantes é o disco que este sábado 18 de xaneiro presentará no auditório de Centro Ágora o cantautor coruñés César de Centi.

Colaboradores /César de Centi

É un cantautor coruñés de 33 anos natural do barrio de Os Castros que leva máis de dez anos facendo cancións e sempre tantando de devolver o que a música lle dou. Como él mesmo di:

Teño claro que esto é unha carreira de fondo e como di Jorge Drexler : “Soy jardinero de mis dilemas”

Un disco financiado por Crowdfunding

Este disco ve a luz gracias ó movemento de crowdfunding que puxo en marcha o cantautor fai un ano.

Crowdfunding é unha cooperación colectiva, levada a cabo por persoas que realizan unha rede para conseguir diñeiro ou outros recursos, adóitase utilizar Internet para financiar esforzos e iniciativas doutras persoas ou organizacións

Deste xeito, o 24 de xaneiro de 2013 César de Centi estivo na nosa Biblioteca Forum Metropolitano nun  concerto que estaba enmarcado na xira de presentación da campaña crowdfunding do seu novo disco en solitario.

En palabras do autor definía este proxecto como “unha produción máis elaborada que as miñas anteriores gravacións, con cancións directas sobre situacións cotiás con certo contido poético e de corte intimista”

César de Centi na Biblioteca do Forum MetropolitanoCésar de Centi en concerto na Biblioteca do Forum Metropolitano

La Luz de los Gigantes

Este traballo discográfico resume en boa parte a idea que o artista leva fraguando dende fai moito tempo. Neste concierto, Cesar estará acompañado por Diego Barral (Guitarra), Juan Aparicio (bajo), Dresan Drex(batería) y David Taboada (Teclados).

Contará con las colaboraciones de más de una veintena de músicos: Silvia Penide, Danieme, Xurxo Mares, Paris Joel, Nando Deibe, Robert Pier, Jacobo Paz, Marcos Mella, Tato López, Xose Constenla, Fátima Baña, Jorge Bau, Miguel Castro, Débora Silva, Pablo Rubén Fernández, Carlos Valiño, Juan Cordonié (dobro), Mabel Carro (chelo), Iago Gordillo (saxo), Mou y Tonu Leiro (percusiones), Tamara Diaz y Vanessa León (Pandereteiras).

Web de César de Centi   Blog de César de Centi   Venta de entradas. 5 Euros

Nas nosas Bibliotecas Municipais contamos con algún dos traballos do cantautor. Visita o noso catálogo para ver a súa dispoñibilidade.

A cita é o sábado 18 de xaneiro as 21.30 no auditorio do Centro Ágora, coa música de autor, feita por un artista da nosa cidade. Pasen, vexan, escoiten e disfruten.

Calle 13, a rebeldía que se baila desde o sur d@s humildes

calle 13 bogota

Non é sinxelo que as consolidadas e mesmo intelectualizadas escenas pop, indie, rock, … admitan a calidade musical dunha proposta que chegou, no seu momento, definida coa etiqueta do reggaeton (xa sabedes, para os clasistas ese ritmo pachangueiro, populista e morrallento chegado de Sudamérica e no que se refregan os corpos sen pudor ao son de letras hipersexualizadas). Como en calquera xénero, no reggaeton hai de todo. Tego Calderón ou Calle 13 son dos poucos artistas que conseguiron nestes anos rachar os prexuízos e unir ás vendas importantes o respecto xeralizado dos prescriptores musicais. O primeiro é asiduo das revistas serias, e os segundos, como eles din, conseguiron confirmar que “nuestra disquera es la gente”.

x240-DHG

En Calle 13 a riqueza musical e a calidade, contundencia e intelixencia das súas letras fai que mesmo quen emprega subterxios para explicar o seu gusto por eles (“son máis hip-hop que reggaeton”, etc) caia rendido diante de discos como o extraordinario “Entren los que quieran” (2010) ou de temazos que removen as entrañas como “Latinoamérica”.

A armazón musical da súa proposta, que bebe de toda a música latina e se mestura sen complexos co rap, o reggae, o rock ou o pop, expande as súas letras rebeldes, poéticas e desinhibidas nas que conviven o orgullo panamericano da “Patria Grande” de Bolívar, chamamentos á independencia de Puerto Rico (actualmente territorio dos EE.UU) ou cantos á educación como arma do pobo con festivas e lúdicas celebracións do baile e do sexo.

Convertidos en ídolos no seu continente, a dimensión global de Calle 13 chega hoxe a Julian Assange, Tom Morello, o conflito palestino ou calquera outra reivindicación ou figura referente da cultura e da política mundial desde posicións rebeldes e antiimperialistas, grazas á súa estratexia de colaboración con causas diversas e de relacionamento con artistas que marcaron e marcan época no campo da música popular, como Mercedes Sosa, Inti Illimani ou Susaba Baca.

Lasca721513ff9lasca72g

Con René Pérez como letrista e frontman, portando sempre camisolas con mensaxes sociopolíticos (Fuerza Mapuche, Uribe Paramilitar, Educación Gratuíta y Pública para Todos, Puerto Rico Libre,  … ) e co seu medio irmán Eduardo Cabra como compositor e multiinstrumentista, Calle 13 eríxense hoxe na banda sonora da América Latina que camiña e se ergue orgullosa de si mesma, desde a humildade e consciencia da propia identidade.